greyLighter

Dashboard

Shoppen

Soundbars

Leer meer

Speakers vergelijken

Soundbars vergelijken

Subwoofers vergelijken

Draagbare speakers vergelijken

Hoe Sonos werkt

Radio

Ondersteuning

Professional

Installed Solutions

Developerportal

Trades

Werkt met Sonos

Professionele inbouwoplossingen

My Account

Profiel

Bestellingen

Systeem

Upgrade

Aanbiedingen

Abonnementen

Bèta

Community

Uitloggen

Mijn account

Cart

We konden het dat je hebt ingevoerd niet verifiëren. Zorg dat je verzendadres juist is, zodat je bestelling op het juiste adres wordt geleverd.

Ik kan geen content vinden die ik leuk vind

Er is een e-mail met activatielink verstuurd naar je inbox. Gebruik de link om je e-mailadres te verifiëren.

Title

Learn more about product protection by Extend

Sonos-blog

Start new order?

Naam

When you check out, you can ship products to different locations or send them all to one place. Add temporary location names to keep products organized in your cart.

Bevestig of je je Sonos HD-abonnement opnieuw wilt activeren

Activeer je abonnement opnieuw

Sonos is een toonaangevend bedrijf in audiotechnologie dat vooral bekend is vanwege de introductie van draadloze audiosystemen in meerdere kamers, waarmee luisteraars makkelijk muziek en andere content kunnen streamen in hun hele huis. Het bedrijf blijft steeds innoveren en creëert draadloze speakers, home cinema-systemen, koptelefoons, inbouwcomponenten en geïntegreerde home-audio oplossingen die de manier waarop mensen luisteren en zich verbinden met geluid revolutioneren.

Sonos maakt gebruik van een unieke mix van wetenschap en kunst om te garanderen dat jouw muziek, films en tv-programma’s klinken zoals hun makers het hebben bedoeld.

Toen Giles Martin de meest waanzinnige sound-experts uit de filmindustrie wilde vinden, deed hij wat de meesten van ons zouden doen wanneer we professioneel advies nodig hebben: hij Googelde het.

Aangezien hij praktisch is opgegroeid in de opnamestudio had Martin al flink wat vrienden in de muziekwereld. In zijn rol als Sound Experience Leader bij Sonos raadpleegt hij geregeld andere muziekproducenten, mixtechnici en muzikanten, om hun perspectief te krijgen op hoe getrouw Sonos de muziek weergeeft die zij in de studio creëren. Vooraanstaande muziekproducenten zoals Nigel Godrich (Radiohead), Manny Marroquin (Rihanna, John Mayer), Tom Elmhirst (Adele), en Noah Goldstein (Kanye West) zijn meer betrokken geraakt in dit werk. Zij vormen sinds kort de kern van wat Sonos hun Soundboard noemt; een panel van sound creators uit de industrie die hun tijd en oren ter beschikking stellen aan Sonos, om zo het perspectief van de artiest te injecteren in het productontwikkelingsproces.

“De sound van muziek of de sound van een geweldige film moet zo puur en eerlijk mogelijk naar je huis overgebracht worden.”

„Er bestaat niet zoiets als een ‘Sonos-sound’,” legt Martin uit. „Zoals een schoon raam het licht doorlaat, zo is Sonos een doorgeefluik voor de wereld van geluidscultuur in jouw huis.”

Om dit figuurlijke raam vrij te houden van stof dat de helderheid zou kunnen verstoren, werkt Martin nauw samen met het Soundboard en een breder netwerk van sound creators om de sound van kritiek te voorzien en de geluidsbeleving van Sonos te finetunen.

Deze benadering werkt al vele jaren zeer goed voor muziek. Dankzij de samenkomst van de achtergronden van Martin (die de albums van de Beatles, oorspronkelijk opgenomen door wijlen zijn vader Sir George Martin, produceert en remixt) en die van Sonos (die ruim vijftien jaar geleden het thuis draadloos luisteren introduceerde), was het niet moeilijk om alles te doen wat nodig was om de muziekbeleving op Sonos naar een hoger plan te tillen. Maar toen Martin hoorde over de meest recente plannen van het bedrijf – 

, een tv-soundbar die zijn compacte formaat moest trotseren door kamervullend geluid te produceren voor films, programma’s en muziek – wist hij dat hij ook wat creatieve expertise moest inschakelen uit de wereld van filmgeluid.

„De sound van muziek of de sound van een geweldige film moet zo puur en eerlijk mogelijk naar je huis overgebracht worden,” zegt Martin. „Tijdens het ontwikkelen van Beam beschouwden we muziek en home-cinema als gelijkwaardig.”

Martins zoektocht bracht hem naar de naam van Chris Jenkins, een heropnamemixer voor films voor wie zijn Academy Award voor zijn werk aan de film 

 de laatste, meest glimmende gouden beeldje is in zijn verzameling van onderscheidingen. De naam kwam Martin bekend voor omdat de twee bij toeval al op de lijst stonden om samen te werken aan het geluid van het Ron Howard-documentaireproject 

Eight Days A Week: The Beatles’ Touring Years

. Martin en Jenkins raakten al snel bevriend en het duurde niet lang voordat hun gesprekken uitkwamen bij het onderwerp home-cinema en de hobbelige weg die geluid vaak aflegt van de mixtafel tot de woonkamer.

„We hadden een geweldig team verzameld dat verstand had van muziek,” vertelt Martin. „Chris Jenkins is een filmexpert. Hij heeft gewerkt aan enkele van de beste films ooit gemaakt en hij weet hoe ze horen te klinken.”

Met Jenkins als lid van de Soundboard was het sound experience team van Sonos klaar om de unieke uitdaging aan te gaan Beam in staat te stellen een kamer te vullen met helder, meeslepend geluid die creatief recht doet aan zowel hitalbums als Hollywood-blockbusters.

„Als je dan toch een speaker onder je televisie hebt, dan moet dat niet zomaar een home-cinemaproduct zijn,” zegt Martin. „Het is de uitdaging een speaker te maken die geweldig is voor home-cinema, zodat dialogen geweldig zijn, achtervolgingsscènes door je huis heen blazen, maar ook de muziek geweldig is, zodat de oprechtheid van een track niet verloren gaat.”

Academy Award-winning re-recording engineer Chris Jenkins (Mad Max: Fury Road) is one of the sound creators on the Sonos Soundboard, a panel of creative advisors that helps Sonos fine-tune the sound of speakers like Beam.

De wetenschap van geluid injecteren met kunst

Het perfectioneren van de soundbeleving van Beam betekent dat Sonos een verfijnde versie van het proces nodig heeft dat het bedrijf de laatste jaren al heeft gebruikt. Begin eerst met wereldtalenten in engineering, akoestiek en design om een speaker te bouwen met helder, kamervullend geluid. Vervolgens stel je dat harde werk op de proef met de kritische, creatieve input van de mensen die het geluid van de content in de eerste plaats hebben gemaakt; kortom, vermeng wetenschap met kunst.

Sonos heeft geen tekort aan linkerhersenhelftexpertise als het aankomt op geluid. Met vijf PhD’s, een arsenaal aan patenten en een team met gezamenlijk meer dan een eeuw aan ervaring in het bouwen van speakers van wereldklasse, heeft het soundteam alles in handen om technische prestaties neer te zetten. Zoals het produceren van een diepere bass uit kleinere speakers, het ontwerpen van super platte transducers zoals die in de Playbase, en het ontwikkelen van ruimtelijk bewuste tuning-technologie zoals Trueplay. Ieder nieuw product wordt grondig getest met Sonos’ allernieuwste akoestische meet- en testvoorzieningen, inclusief vier grote geluidsdichte echovrije kamers. Teamleden zoals de Director of Audio Systems Engineering Hilmar Lehnert zijn regelmatig te vinden in het conferentiecircuit en de technici van Sonos nemen actief deel aan de wetenschappelijke gemeenschap en hebben artikelen gepubliceerd in academische tijdschriften.

„Het centraal zenuwstelsel van een film zijn de dialogen.”

Grammy Award-winning music producer and Sonos Soundboard member Manny Marroquin.

In 2014 is Martin aangenomen als Sound Experience Leader om Sonos te helpen de harde wetenschap evenwichtiger te maken met input uit de artistieke gemeenschap. Zijn eerste project was Playbar. Martin en zijn team begonnen de input van makers te verzamelen in informele, door Sonos gehoste luistersessies waarbij de sound van ieder product in realtime kon worden getweakt. In de loop van de jaren hebben makers zoals Hans Zimmer, Rick Rubin, Nigel Godrich en vele anderen plaatsgenomen naast de Sonos-engineers om te horen hoe hun werk klinkt op Sonos-apparaten en om hun oprechte feedback te geven.

Deze sessies, die plaatsvinden in luisterkamers in Sonos-hoofdkantoren of bij de creators thuis, geven de artiest (samen met de Sonos-engineer) de kans achterover te leunen, geconcentreerd te luisteren, en wat ze horen in een ontspannen, ongedwongen omgeving te bespreken. In een van die sessies in 2015 heeft Radiohead-producer Nigel Godrich naar verluidt meer dan zeven uur lang de Play:5 getest. In de meeste gevallen luisteren en kijken deze makers 

naar de muziek, films, of tv-programma’s waaraan ze zelf hebben gewerkt

 om zo te bepalen hoe accuraat het Sonos-systeem de oorspronkelijke emotie en de algehele impact van de zorgvuldig vervaardigde sound van de content bewaart. Als het niet precies goed klinkt, dan zeggen ze dat.

“Als we met deze mensen rond de tafel zitten vragen we ze om kritiek,” vertelt Martin. “Zijn ze teleurgesteld in wat ze uit Sonos horen? Hoe kunnen we de sound tweaken om ze tevreden te stellen?”

Soundboard-lid Manny Marroquin is een van meerdere soundprofessionals uit de muziekindustrie die meedoet aan deze luistersessies. Voor Marroquin, een Academy Award-winnende mix-technicus en muziekproducent die met Rihanna, Kanye West, Linkin Park en John Mayer heeft gewerkt, gaan deze luistersessies meer over het zoeken naar emotie in wat je hoort dan over te technisch bezig zijn met geluidstechniek.

„Ik luister gewoon naar hoe het me laat voelen,” zegt Marroquin. „Op het moment dat ik erover begin na te denken, weet ik dat er iets niet klopt. Maar als ik mezelf kwijtraak in dat moment dan weet ik dat ik mijn rechterhersenhelft aan heb staan.”

Dit werk van luisteren en tunen ging verder met Play:1, Play:5, Playbase, Sonos One en meest recentelijk met Sonos Beam.

The new Sonos Beam in one of the anechoic chambers in Sonos’s headquarters in Santa Barbara, California.

Chris Jenkins weet als geluidstechnicus werkzaam in Hollywood maar al te goed wat de beperkingen zijn van de home-cinema-luisterbeleving. Nu tv’s steeds dunner worden, wordt het geluid over het algemeen steeds slechter. Home-cinemaspeakers die zijn ontworpen om dat probleem op te lossen, kunnen misschien de soundeffecten en de filmmuziek prima versterken, maar ze slaan vaak de plank mis als het aankomt op wat volgens Jenkins het meest cruciale element is: het geluid van de menselijke stem.

„Het belangrijkste element van films is het vertellen van verhalen,” zegt Jenkins. „Ik merk dat de beleving van wat de acteurs zeggen – de performance en het verhaal-vertellende deel ervan – vaak erg onder de maat is. Het centraal zenuwstelsel van een film zijn de dialogen.”

Sonos Beam pakt dit probleem van de helderheid van dialogen allereerst aan door middel van design en engineering. Beam is een driekanaalsspeaker en de dialogen worden gecentraliseerd in het middenkanaal. De details van wat mensen op het scherm zeggen, raken zo niet verloren in de geluiden die uit de linker- en rechterkanalen komen. Beam heeft ook een spraakversterkingsfunctie die de helderheid van dialogen nog meer verbetert.

“Als we met deze mensen rond de tafel zitten vragen we ze om kritiek. Zijn ze teleurgesteld in wat ze uit Sonos horen? Hoe kunnen we de sound tweaken om ze tevreden te stellen?”

Het precies goed krijgen van de dialoogperformance van Beam is een van de dingen die mogelijk was door de input van geluidsmakers zoals het team achter HBO’s Westworld, sounddesigner van Baby Driver Julian Slater en, natuurlijk, Jenkins zelf.

„Een van de dingen waar we naar hebben geluisterd is de openingsscène van Mad Max: Fury Road, die een heleboel luide auto’s en achtervolgingen heeft,” vertelt Jenkins. „Maar helemaal aan het begin is het zeer subtiel en atmosferisch en er zijn een heleboel kleine stemmetjes en delays en reverbs. Het is wat Max in zijn hoofd hoort voordat hij aan zijn reis begint.”

Deze balans tussen explosieve en subtiele geluiden is op veel manieren emblematisch voor het hele verhaal van de creatie van Beam: muziek tegenover film, dialogen tegenover soundeffecten, design tegenover akoestiek, engineering tegenover kunst. Om Sonos Beam in het leven van mensen te laten passen en precies goed te laten klinken, moest het team dat eraan werkte zorgvuldig proberen deze sweetspot te bepalen tussen ieder van deze concurrerende factoren.

„Het leuke van Sonos voor mij is het samenwerken met teams die verschillende interesses hebben,” zegt Martin. „Het designteam wil een speaker maken die er geweldig uitziet in huis. Het audioteam wil een speaker maken die geweldig klinkt. Het is moeilijk die compromis te vinden tussen vorm en functie. Aan het einde van de rit moeten we er allemaal tevreden mee zijn. Het is zoals het opnemen en schrijven van een nummer. Je moet allemaal blij zijn met het eindresultaat.”

Hoe Sonos met creators samenwerkt om de home sound experience te finetunen

De met Academy Awards bekroonde filmgeluidstechnicus Chris Jenkins vult zijn dagen met het creëren van geluid voor films als Mad Max: Fury Road en The Fifth Element. Bij thuiskomst mag de koptelefoon uit de studio dan af zijn, maar is het met luisteren nog lang niet gedaan.

Filmbeelden komen niet tot hun recht zonder de andere helft van de totale creatie: het geluid. Achter elke knallende explosie, gefluisterde zin en iconische filmmuziek werkt een team geluidstechnici aan het componeren van de cinematische beleving. Er zijn er maar weinig die dit zo magistraal doen als Chris Jenkins.

Als geluidstechnicus voor filmopnames maakt Jenkins gebruik van zijn scherpzinnige gehoor om verhalen van het scherm af te laten spatten en het publiek mee te slepen in de wereld van films als 

. In de bijna 40 jaar ervaring die hij heeft opgedaan, heeft hij als geluidmixer meer dan 180 prijzen vergaard en drie Academy Awards gewonnen.

Als hij niet bijdraagt aan de creatie van zintuigenprikkelende filmverhalen, is Jenkins druk bezig ervoor te zorgen dat films en muziek ook thuis geweldig klinken. Als lid van de Sonos Soundboard – een adviespanel van soundcreators uit de entertainmentbranche die zijn aangetrokken door Sonos – werkt Jenkins nauw samen met de technici en het productteam van het bedrijf. In die rol geeft hij tijdens de ontwikkelfase zijn professionele feedback op het geluid van speakers, zoals de nieuwe Sonos Beam. Met behulp van een aantal praktische luistersessies streven creatieve adviseurs als Jenkins een eenvoudig doel na: Sonos helpen te garanderen dat de oorspronkelijke emotie en sonische helderheid van films, muziek en andere inhoud worden behouden op hun weg van de mengpanelen in de studio naar de woonkamer.

Omdat hij de hele dag met geluid bezig is, was het helemaal niet verrassend geweest als hij thuis volledige stilte zou zoeken. Maar de passie van Jenkins strekt zich uit naar zijn professionele én zijn privéleven. We zochten hem thuis op in een buitenwijk van Los Angeles, waar hij woont met zijn vrouw, Jeanne, en hun twee honden, Daisy en Moose, om te praten over geluid en te weten te komen hoe hij buiten werktijd luistert.

Hoe stap je over van luisteren op je werk naar luisteren bij je thuis? Welke rol vervult geluid hier in tegenstelling tot de studio?

We hebben hier altijd muziek aanstaan. Als ik tot laat in de studio werk, heb ik weleens een stille rit naar huis nodig om mezelf te resetten. Maar dat maakt de luisterbeleving hier thuis zelfs nog beter.

We wonen in dit prachtige ravijn. Ik houd van de geluiden van de natuur en hoe stil het soms kan zijn, maar goede muziek is voor thuis gewoon een must. Anders krijg ik een wat bloot gevoel. Ik ben opgegroeid in een huis met muziek, dus dit is altijd al een belangrijk deel van mijn leven geweest, inclusief mijn werk aan films.

Het leven hier moet geweldig zijn ter ontspanning na het werk en om inspiratie op te doen.

Ik luister naar hoe alles hier buiten klinkt. Geluid komt echt overal vandaan. De natuur is overal sonisch aanwezig. Ons gehoor en onze geest zijn een ongelofelijk geschenk waarmee we dat kunnen verwerken. Daarom blijf ik naar muziek luisteren en manieren bedenken om die beleving te verbeteren, of het nu gaat om een singer-songwriter met een akoestische gitaar of Luciano Pavarotti met een orkest van 80 man. Er zou geen onderscheid moeten zijn in de kwaliteit van luisteren.

Ons gehoor en onze geest zijn een ongelofelijk geschenk. Ik blijf naar muziek luisteren en manieren bedenken om die beleving te verbeteren.

A Play: 5 fills the Jenkins' living room with deep rich sound.

Tijdens je werk draag je waarschijnlijk vaak een koptelefoon. Hoe vergelijk je dat met voluit naar muziek luisteren?

Ik vind een koptelefoon ongelofelijk storend. Ik was jarenlang tweede technicus voor vele grote geluidmixers, waardoor ik iedere dag een koptelefoon moest dragen. Ik had er echt een hekel aan. Ze zijn niet comfortabel. En voor mij is het geen natuurlijke manier van muziek luisteren. De huidige koptelefoons zijn bedoeld om de rest van de wereld buiten te sluiten. Ze zonderen mensen af, zodat ze met hun telefoon of tablet hun eigen beleving hebben en geen contact hoeven te maken met anderen. Als ik naar muziek luister of naar films kijk, wil ik dat het een gedeelde beleving is.

Mijn doel is te bereiken dat mensen hun koptelefoon afdoen. Er is niets mooiers dan naar een ruimte vol mensen kijken die positief reageren op dezelfde luisterbeleving. Die gedeelde beleving vult de ruimte met zoveel genot. Zelfs als mensen elkaar helemaal niet kennen.

Maar koptelefoons zijn een realiteit. Veel artiesten waar ik mee heb gewerkt, overhandigden me een paar oordopjes en zeiden: “Zorg ervoor dat het hier goed door klinkt.” Mensen waarvan je zou verwachten dat het enorme geluidsfanaten zijn, weten dat we in een echte wereld leven. We moeten zorgen dat iets geweldig klinkt door en uit alles, van oordopjes tot 7.1-systemen.

Als je mixt, ben je de meeste tijd gefocust op de luisterbeleving in de bioscoop. Hoe zorg je ervoor dat mensen diezelfde luisterbeleving thuis krijgen?

We willen mensen diezelfde beleving bieden. Steeds vaker zijn programma’s waar we aan werken en soundtracks die we creëren voorzien van steeds geavanceerdere meeslepende audio. Met een steeds verder ontwikkelende technologie zijn mensen dichterbij een soortgelijke beleving zonder daarvoor een paar enorme speakers in huis te hoeven hebben. De technologie die we nu hebben, maakt het veel makkelijker die soundtracks weer te geven en meeslepende audio veel toegankelijker te maken.

The Jenkins enjoy some music in the kitchen.

Dat kwam eigenlijk door mijn vrouw! We hebben dit ongelofelijke huis waar we echt hard aan hebben gewerkt. Elk klein stukje hout en al het meubilair zijn een belangrijk deel van onze stijl en zeggen wat over ons. We wilden geen gaten in de wanden maken of kabels en snoeren trekken en overal lompe apparatuur hebben staan. Dat hoort bij mijn werk in de studio, maar dat wilden we geen deel maken van ons huis. We bleven daar steeds tegenaan lopen met verschillende apparatuur en verschillende manieren om thuis muziek en films af te spelen.

Mijn vrouw heeft een zeer scherp oog voor detail en design. Toen ik Playbase voor het eerst mee naar huis nam om te testen, zei ze daar in eerste instantie niets van. Ik zette hem aan en na ongeveer een uur kwam ze binnen en zei: “Wat is dat voor ding onder de tv?” Het geluid klonk geweldig, maar voor ons was het uiterlijke design net zo belangrijk.

Het is niet voor iedereen gebruikelijk geluidsapparatuur thuis te hebben en de technologie mag de mogelijkheid om van geluid te genieten niet in de weg staan. En met de nieuwe stembediening is het gebruik voor kinderen eenvoudiger.

Je schijnt in iedere kamer een speaker te hebben, zelfs in de badkamer.

Het is fantastisch één monospeaker te hebben die muziek dusdanig goed kan laten klinken op een plaats waar je dat niet verwacht. De woonkamer geeft de beste beleving. Het is voor ons nu vanzelfsprekend dat alles geweldig klinkt, want onze tv’s geven geen goed geluid. Ik houd ervan muziek te streamen vanuit mijn kantoor en deze te beluisteren op de Playbase in de woonkamer. Als we gasten hebben, kunnen we alle speakers aanzetten en het huis in een feestsfeer brengen, en die beleving op zoveel mogelijk plaatsen doorvoeren.

Als ik naar muziek luister of naar films kijk, wil ik dat het een gedeelde beleving is. Mijn doel is te bereiken dat mensen hun koptelefoon afdoen.

Waar heb je de laatste tijd naar geluisterd?

Nou, van alles. Ik kan op elk moment luisteren naar country, bluegrass, klassiek, Hans Zimmer of Junkie XL. Je zou mijn playlists eens moeten zien. Mijn vrouw is gek op Willie Nelson, dus tijdens het koken luisteren we in de keuken naar Willie Nelson op onze Sonos One. Er staat in elke kamer altijd wel iets aan. De laatste tijd is dat veel van The Beatles, Jackson Brown en Bruno Mars.

We hebben dit jaar een film gedaan met Father John Misty. Het was onderdeel van het album dat uitkwam. We luisteren overal naar. Muziek is een heel belangrijk deel van ons leven.

Dit interview werd bewerkt voor duidelijkheid en lengte.

Chris Jenkins: hoe een geprezen soundcreator uit Hollywood thuis luistert

Gastauteur

Voor generaties van muziekliefhebbers blijft vinyl het ultieme formaat. Van de nostalgische kraak van de naald die een groef raakt tot het warme analoge geluid en voelbare genot van een prachtige gatefold-hoes: het ritueel dat zich rondom je platenspeler afspeelt is even betoverend als romantisch.

Bijna een eeuw na zijn introductie is de geliefde vinylplaat nog altijd ongelofelijk populair. In 2022 lieten de lp-verkopen in de VS hun 

 voor het eerst sinds 1987 beter werd verkocht dan cd's.

Dat onze liefde voor vinyl voorlopig niet weg te denken valt moge duidelijk zijn. Zelfs al hebben de directheid, veelzijdigheid en haast oneindige keuzemogelijkheden van streaming een revolutie teweeggebracht in onze manier van luisteren.

Maar waarom zouden we een keuze uit de twee moeten maken? Met Sonos heb je niet alleen toegang tot honderden muziekstreamingdiensten, maar kun je ook naadloos een platenspeler in je home sound system opnemen.

Als je het beste uit je platencollectie wilt halen, helpt deze snelle gids je om binnen een paar minuten een platenspeler toe te voegen aan je Sonos-systeem. Zo kun je in je hele huis genieten van het rijke, onmiskenbare geluid van je favoriete platen.

Er zijn een paar aanvliegroutes. Allereerst heb je een van de volgende Sonos-producten nodig:

Daarnaast is een platenspeler natuurlijk wel zo handig, zoals de 

. We raden die aan omdat hij een ingebouwde phono-voorversterker heeft. Als je platenspeler niet is uitgerust met een ingebouwde phono-voorversterker (en de meeste zijn dat niet), dien je die aanschaffen om de beste vinyl-ervaring te creëren met Sonos. Meer informatie vind je op onze 

Stap 1:

Je platenspeler verbinden met je Sonos-systeem

Onze meest geavanceerde alles-in-één speakers hebben een directe lijningangspoort om met gebruik van de 

 je externe audioapparaten makkelijk met je Sonos-systeem te verbinden.

Sluit de lijningangsadapter aan op de USB-C-ingang op de achterkant van je speaker en gebruik een standaard RCA naar 3,5 mm-kabel om je platenspeler aan te sluiten. Je kunt ook via Bluetooth® verbinden met Era 300 en Era 100 (daarover later meer).

Een zwarte Sonos Era 100 en een zwarte Era 300 met hun desbetreffende lijningangsadapters

Sluit je platenspeler rechtstreeks aan op onze grootste speaker via de lijningangspoort aan de achterzijde.

Sluit het enkele uiteinde van een RCA Y-audiokabel aan op de lijningangspoort van de Five/Play:5, en verbind het tweedelige uiteinde van de kabel met de L/R-audio-uitgangen met corresponderende kleuren aan de achterkant van de platenspeler.

Als je een platenspeler en speakers van een ander merk hebt maar geen versterker, kun je die rechtstreeks aansluiten op je Sonos-systeem met Sonos Amp.

Pak de stereo RCA-audiokabel die meegeleverd wordt met je Amp, sluit een paar witte en rode aansluitingen aan op de linker- en rechter audio-uitgangen van je platenspeler of voorversterker en het andere paar in de ingangen op de achterkant van je Sonos Amp.

Sonos Port is perfect als je al een versterker en een set speakers van een ander merk hebt. Met Port gebruik je je eigen versterkte apparatuur om je platencollectie in meerdere kamers af te spelen op je Sonos-systeem.

Pak de audiokabel die meegeleverd wordt met je Port, sluit het ene uiteinde aan op je platenspeler en sluit het andere uiteinde aan op de L/R-ingangen met corresponderende kleuren aan de achterkant van je Port.

Open de Sonos-app op je telefoon of tablet. Ga naar het tabblad 

 en kies daarna de bron die op de lijningang is aangesloten. Je kunt zelfs 

 zodat je Sonos-systeem weet dat het moet overschakelen naar de vinyl-modus zodra je de naald op de plaat legt.

Stap 2:

De geluidsbron op je Sonos-app overschakelen naar lijningang

Als je meerdere Sonos-apparaten hebt geïnstalleerd in verschillende kamers, kun je die groeperen in het tabblad

 in de Sonos-app en het geluid van je favoriete platen verspreiden door je hele huis.

Stap 3:

Extra speakers en kamers toevoegen

Een Sonos-gebruiker die in een stoel in de woonkamer zit en een witte Sonos Era 300 bedient via de telefoon.

Sommige nieuwere platenspelers, zoals de 

 zijn niet alleen uitgerust met een ingebouwde phono-voorversterker, maar ook met een Bluetooth®-verbinding. Hiermee kun je zonder bekabelde verbinding audio versturen naar Sonos-speakers die compatibel zijn met bluetooth.

Nadat je je Sonos-speakers via wifi hebt ingesteld, moet je ze via Bluetooth® als paar aan je platenspeler koppelen. Druk op de Bluetooth®-knop aan de achterzijde van de speaker en houd die ingedrukt. Als je een geluidssignaal hoort en het statuslampje blauw gaat knipperen, is je speaker klaar om te worden gekoppeld. Je kunt van daaruit je speaker verbinden vanuit de Bluetooth®-instellingen van je apparaat.Ja

Bonus:

Een platenspeler aansluiten via Bluetooth®

Heb je hulp nodig om Sonos platen te laten afspelen? Onze Community-site staat vol antwoorden op de meest dringende vragen.

het gebruik van een platenspeler met Sonos

het afspelen van platen in meerdere kamers

.
Lees andere discussies over specifieke problemen 

Een Sonos-gebruiker die naar zijn lp's luistert op een platenspeler via een paar zwarte Sonos Era 100-speakers

Hoe je vinyl luistert met Sonos

Fotograaf: Danny Clinch

Philip Glass opent de deur. Hij leidt me naar de voorkamer van zijn bakstenen huis in de East Village in New York. Het is een kamer vol spullen, een beetje rommelig en doorleefd, waar ik mijn jas ophang en even moet wachten. Ik blijk wat vroeg te zijn en Glass is nog met iets anders bezig. Terwijl ik diverse lagen kleding uittrek die me beschermden tegen de kou buiten, schuifelt Glass naar de kamer ernaast — de muziekkamer, zo blijkt — en gaat verder met het rustig en intens spelen van enkele noten op de piano. Ik kan je verzekeren dat het echt heel bijzonder voelt, als je je realiseert dat je per ongeluk Philip Glass hebt gestoord bij het werken aan zijn muziek. Hij behoort immers tot de meest invloedrijke Amerikaanse componisten van de afgelopen eeuw en hij is een van de meesters van de moderne klassieke muziek “met herhalende structuren” (hij houdt niet van de term “minimalisme”), die talloze awards en lifetime-achievement medailles heeft ontvangen — .

Philip Glass' shelf of sheet music and a Play:3.

Glass woont in dit huis sinds 1984, en die volle kamer — vleugel, synthesizer, volgepakte boekenkasten van de grond tot het plafond, overal bladmuziek en kunstvoorwerpen, vooral Oosterse — is de plek waar hij componeert. Het is de kamer waar hij het meeste schreef voor zijn Symfonie Nr. 11, die in Carnegie Hall in première ging op 31 januari, wat ook de tachtigste verjaardag was van Glass. Twee mijlpalen die niet geheel toevallig samenvielen.

“Het was allemaal bekokstoofd,” zegt Glass met een grijns die zelden van zijn gezicht verdwijnt tijdens ons gesprek, enkele weken na die dag. “De mensen die voor mij werken hebben het bewust op mijn verjaardag gepland die ik zou vieren in Carnegie Hall.” (Hij zet een ironische stem op: “Geen enkele druk. ‘Oké, dus het is mijn feestje en ik mag al het werk doen?’”) Glass vertelt dat hij zich wel even zorgen maakte vanwege de stress; hij herschreef de laatste 11 pagina’s van de symfonie na de eerste repetitie, omdat “Ik besefte dat het eind niet definitief genoeg was”. Maar hij heeft wel het idee dat de première, uitgevoerd door het Bruckner Orchester Linz, onder leiding van de hoofddirigent Dennis Russell Davies (die al heel lang met Glass samenwerkt), best goed verliep. “De ontvangst leek zeer oprecht. Mensen vonden het echt mooi. Ze applaudisseerden heus niet alleen omdat ik 80 werd, zoals je soms ziet bij [oudere] mensen die buiten in het park joggen en dat de mensen dan ‘Yeah’ roepen alleen vanwege het feit dat ze er nog steeds toe in staat zijn.”

“Mijn dagen van luisteren verband hielden met de platenzaak van mijn vader, waar ik begon te werken toen ik 12 was. Mijn eerste baan in de muziekwereld was om mensen te adviseren welke platen ze moesten kopen, dus moest ik alle platen in de winkel kennen.”

Even later, verwijzend naar wat hij zelf voelde na de uitvoering van de symfonie verklaart Glass terloops: “Iets schrijven en horen is niet precies hetzelfde.” Kort gezegd draait de discussie om dit grote verschil: hoe voor een componist — vooral iemand met een staat van dienst als die van Glass — het bedenken en het luisteren met elkaar verweven en van elkaar gescheiden zijn, en hoe deze handelingen zich tot elkaar verhouden bij het schrijven van een enorm stuk als zijn Elfde Symfonie.

Glass ontwikkelde hier al vroeg ideeën over. Hoewel hij op de prestigieuze muziekschool van Baltimore begon toen hij acht was, is hij er zeker van dat “Mijn dagen van luisteren verband hielden met de platenzaak van mijn vader, waar ik begon te werken toen ik 12 was. Mijn eerste baan in de muziekwereld was om mensen te adviseren welke platen ze moesten kopen, dus moest ik alle platen in de winkel kennen. De mensen kwamen binnen en dan zei ik ‘Houdt u van snel of van langzaam? Als u van langzaam houdt, kunt u de uitvoering van Bruno Walter nemen. Als u van snel houdt, kunt u beter Toscanini nemen. Als u een Amerikaan Amerikaanse versie wilt, hebben we de uitvoering van Leonard Bernstein.’ Je zou kunnen zeggen dat ik moest luisteren voor mijn beroep.”

Glass moest luisteren en tegelijkertijd rekening houden met de ontluikende markt van audiofielen. “We wisten welke platen goed klonken en welke niet, maar de mensen die echt gek van geluid waren, gaven niks om de inhoud. Wat we dan zeiden was, ‘We hebben net een plaat van een fanfareband binnen, ongelooflijk hoe die koperinstrumenten klinken.’ We verkochten muziek.”

Glass studeerde en maakte zijn creatieve ontwikkeling door op de Universiteit van Chicago en de Juilliard School of Music in New York; daarna ging hij naar Parijs, waar hij studeerde met de beroemde docent compositieleer Nadia Boulanger en de 

Indiase muziek van Ravi Shankar in muziekschrift noteerde

; Toen ging hij weer terug naar New York, waar hij in 1967 het Philip Glass Ensemble oprichtte om zijn eerste eigen composities uit te voeren. Over deze periode zegt hij, “Ik luisterde nauwelijks.”

Doordat Glass zo goed was in het lezen van bladmuziek en zich zo goed kon voorstellen hoe de geschreven muziek in het echt zou moeten klinken, kreeg hij nog sneller inzicht in composities en hun vormen. “Ik deed alsof ik colleges volgde maar wat ik eigenlijk deed was een kwartet van Beethoven lezen,” zegt hij over de race tegen de docenten die hij won “omdat ik beter kon lezen.” Maar hij zag ook de zwakke kanten in van het conceptualiseren van gecomponeerd geluid zonder het daadwerkelijk terug te luisteren. “Horen we het echt goed? Schrijven we echt op wat we willen horen?” vraagt Glass zich af. Wat hem betreft is de grootste uitdaging om je in je hoofd te proberen voor te stellen hoe een stuk muziek precies klinkt en de muziek in ‘real-time’ te horen. Dat is erg moeilijk te realiseren. En dus speel je de muziek maar op de piano,” wat niet, als het om een symfonisch stuk gaat, de meest getrouwe weergave van de muziek is. De relatie tussen lineaire tijd en schrijven is een levenslange, zeer ingewikkelde puzzel. “Volgens mij zijn dit de uitdagingen waar componisten op elk moment van hun leven mee te maken hebben. Je wordt niet heel erg veel beter — je leert misschien een paar trucjes, maar dat is het dan ook wel.”

Technologie heeft zijn omgeving zeer zeker veranderd. Het is interessant om Glass — die onlangs een Sonos-systeem door zijn hele huis heeft laten aanleggen — te horen over digitale hulpmiddelen als “assets” tijdens zijn proces van componeren, inclusief het schrijven van zijn nieuwe symfonie.

“Ik werkte met Dennis,” vertelt hij over wat er voorafging aan de première in Carnegie Hall. “We waren een paar overgangen aan het doornemen, en Dennis had van de repetities digitale opnames gemaakt. Ik had ze op Dropbox gezet en daarna op mijn telefoon gedownload. We luisterden er samen naar en zeiden, ‘misschien kunnen we hier een paar maten weghalen.’ Tegenwoordig luister ik de opnames van de repetities in mijn muziekkamer meestal terug. Dat is heel erg handig.”

Met het verstrijken van de tijd is het gehoor van Glass achteruit gegaan — “De zintuiglijke waarneming wordt biologisch afgebroken,” zo stelt hij. “Kijk, ik ben tachtig. “Hoe lang heb ik nog?” maar ook, nog belangrijker, wat wil hij nog horen.

“Meestal luister ik voor mijn werk. Natuurlijk is het leuk om te luisteren, maar ik luister niet per se omdat het leuk is. Als ik bijvoorbeeld naar het nieuwe album van Anoushka Shankar luister, luister ik meer om te zien of ze een band heeft die haar goed begeleidt, of ze goed samenspelen, om te weten of Ravi het mooi zou hebben gevonden. Of, als ik een orkest hoor, dan wil ik de dirigent horen. Ik wil horen hoe hij of zij klinkt.” Zijn grijns komt weer tevoorschijn. Ik heb allerlei verborgen agenda’s als ik luister.”

Glass vertelt dat er, naast de muziek, nog andere redenen zijn waarom hij erg blij is met zijn Sonos-systeem. “In mijn slaapkamer luister ik bijvoorbeeld naar het nieuws — de radiostations staan overzichtelijk op een rij en de ontvangst is altijd goed. Maar luisteren voor mijn plezier…” Zijn stem wordt langzaam zachter. “Mijn ideale plek is een plek waar ze geen muziek spelen. Zo heb ik toevallig ontdekt dat je in Chinese restaurants in New York geen muziek hoort, heb je dat wel eens gemerkt?”

Philip Glass over luisteren (en componeren) als je 80 bent

grayDarkest

Ontdek Arc Ultra, onze krachtigste soundbar ooit

Hoe Sonos met creators samenwerkt om de home sound experience te finetunen

Chris Jenkins: hoe een geprezen soundcreator uit Hollywood thuis luistert

Hoe je vinyl luistert met Sonos

Philip Glass over luisteren (en componeren) als je 80 bent

Help

Help

Aanbiedingen

Aanbiedingen

Over Sonos

Over Sonos

Voor bedrijven

Voor bedrijven

Categorieën

Categorieën

Producten

Producten

Hoe Sonos met creators samenwerkt om de home sound experience te finetunen

Chris Jenkins: hoe een geprezen soundcreator uit Hollywood thuis luistert

.css-4c3m2r{color:#ffffff;-webkit-text-decoration:none;text-decoration:none;}Hoe je vinyl luistert met Sonos

.css-10sffwj{display:-webkit-box;display:-webkit-flex;display:-ms-flexbox;display:flex;display:-webkit-inline-box;display:-webkit-inline-flex;display:-ms-inline-flexbox;display:inline-flex;-webkit-text-decoration:none;text-decoration:none;}Philip Glass over luisteren (en componeren) als je 80 bent

Help

Help

Aanbiedingen

Aanbiedingen

Over Sonos

Over Sonos

Voor bedrijven

Voor bedrijven

Categorieën

Categorieën

Producten

Producten

Hoe je vinyl luistert met Sonos

Philip Glass over luisteren (en componeren) als je 80 bent